شیپور ، معرفی ساز شیپور

شیپور نوعی بوق فلزی از جنس برنج یا آلیاژهای مشابه است که از گذشته های دور تا امروز مورد استفاده بوده است. بوق های برنجی، کَرناهای بلند نقاره خانه ها، کرمیل ها و انواعی از کَرناها از خانواده شیپورها محسوب می شوند. سازهای این خانواده اگرچه از نظر شکل و اندازه و کارکرد با هم اختلاف دارند اما ویژگی های مشترک زیر باعث هم خانواده شدن آنها می شود :

جنس بدنه این سازها فلزی ست .

دهانه (محل دمیدن) آنها پیاله ای یا شبه پیاله ای ست.

بیشتر آنها دارای دهانه شیپوری در انتهای لوله صوتی هستند.

طول لوله صوتی شان نسبتاً طویل است.

کاربردشان بیشتر خبررسانی و رزمی بوده است.

بدنه ساز های این گروه، لوله صوتی بلندی ست که قطر آن از سَر به تَه ترجیهاً افزایش می یابد و در انتها به دهانه شیپوری ختم می شود. طویل بودن لوله صوتی باعث شده که در بعضی نمونه ها برای کاستن از حجم ساز، لوله را یک یا چند بار خم کنند. از این رو در بررسی سازهای این گروه با شکل های مختلفی مانند بدون خَم (مستقیم)، با یک خم و با دو یا چند خم مواجه می شویم. خم کردن لوله صوتی باعث می شود یک شیپیور با طول تقریبی دو متر، به طول حدود سی سانتی متر تغییر وضعیت دهد.