دَمّام ، ساز محلی بوشهر

چوب یا گُرز دَمّام که سر آن کمی خمیده است در دست راست نوازنده قرار می گیرد. پوست سمت راست با چوب و پوست سمت چپ با دست نواخته می شوند. دست های راست و چپ در ایجاد تقارن های متریک ـ ریتمیک مکمل هم هستند و نوعی مکالمه در دَمّام ریتمیک به وجود می آورند. این مکالمه در دَمّام معمولی، ساده تر است و به ترتیب در دَمّام  غَمبر و اِشکون پیچیده تر می شود. صدای برخورد دَمّام به پوست سمت راست قوی، پر حجم و بم ، صدای برخورد کف و انگشت های دست چپ نوازنده به پوست سمت چپ تا حدودی نافذ و زیرتر است. دَمّام های معمولی پایه های اصلی جریان ریتم را ایجاد می کنند و دَمّام های غَمبر این پایه ها را به ساختمان ریتمیک تبدیل می کنند و دَمّام اِشکون به صورت بداهه به تزئین و آرایش این ساختمان ریتمیک می پردازد. بنابراین نقش دَمّام اِشکون  از سایر دَمّام ها مشکل تر و مهم تر است.