رباب هجده تار ، بلوچستان و سیستان

رباب هجده تار، بدنه ای کشیده و بلند و دسته ای کوتاه دارد و بخش عمده آن، یعنی کاسه طنینی دو قسمتی، دسته، سرپنجه و گاه تاج، یکپارچه است. روی قسمت پایینی کاسه که بزرگتر است با پوست پوشانده می شود و روی دهانه کاسه بالایی و دسته که به هم متصل هستند صفحه چوبی قرار دارد. داخل دسته خالی و فضای داخلی آن به کاسه دو قسمتی متصل است. دو قسمت کاسه نیز از داخل به هم مربوط اند. دو گروه گوشی های وتر های فرعی )واخوان ها) در قسمت جانبی کاسه قرار گرفته اند. به این ترتیب رباب دو گروه وتر اصلی و واخوان دارد. روی وترهای اصلی مضراب نواخته می شود و وترهای واخوان از ارتعاش وترهای اصلی به صدا درمی آیند. وترهای اصلی از روی خرک و وترهای واخوان از سوراخ های ایجاد شده در بدنه خرک عبور می کنند. روی دسته کوتاه و ضخیم رباب سهیا چهار (و گاه بیشتر بسته می شود، اما حدود اجرایی رباب فراتر از این دستان هاست. تعداد وترهای اصلی 6 و تعداد وترهای واخوان 12 تا 13 عدد است.